GÖNÜL TİTREŞİMLERİ

 

Yâ Rab, aşk odunda titrerken özüm;

Emanet yüklenir her sesim, sözüm!..

Tâ ezel yazılmış, yazılan yazım;

Esrârını açmak, ar oldu böyle!..

 

Kaplamış varlığı sevdânın rengi;

Hasretin acısı, yüreğin dengi!..

Yerden, yedi göğe buldum âhengi;

Bu kör nefsi aşmak, zor oldu böyle!..

 

Mülkünde iç içe su, ateş, toprak;

Bir sevgi yansıtır dal, çiçek, yaprak!..

Yâ Rab, aşk odunda düştüğüm ocak;

Kızardı, harlandı, nâr oldu böyle!...

 

Gam oymuş içimi bilen, gören sen;

Ah çeken derdime, umut veren sen;

Bu ömür hanemi, her an ören sen;

Rahmetin, özümde yâr oldu böyle!..

 

Bu emel, bu hayret, bu hâl bu kader;

Sınandı içimde, her hayır, her şer!..

Varlığımı saran bir gizli cevher;

Sonsuza bağlanan, nûr oldu böyle!..

 

Tuttum ellerinden bugünü, dünü;

İhlâs ateşinde, erittim kini!..

Yüzümü ak eyle o hesap günü;

Kulluğum yükümde, sır oldu böyle!..

 

---

Yorumlar - Yorum Yaz

---